Bernardyn długowłosy

Bernardyn długowłosy – jedna z ras psów, należąca do sekcji psów molosowatych w typie górskim. 

Pochodzenie rasy nie jest dokładnie znane, najbardziej prawdopodobną wydaje się hipoteza, iż Rzymianie przyprowadzili ze sobą w Alpy molosy, które w odmiennych warunkach klimatycznych i na skutek krzyżowania z rodzimymi rasami wytworzyły dwa typy psów: lżejszy, od którego pochodzą wszystkie szwajcarskie psy pasterskie, i cięższy, od którego wywodzi się m.in. bernardyn.

Rasa ta swoją nazwę wzięła od klasztoru kanoników regulatnych na Wielkiej Przełęczy św. Bernarda. Został on założony około 1050 r. przez św. Bernarda z Menthon. Dawne kroniki zaginęły lecz wiadomo, że mnisi wyhodowali w XVIII w. bernardyny na przewodników, aby odnajdywały i ratowały ludzi w górach. Pierwotnie bernardyn miał krótką sierść, jednak dzięki krzyżówce z nowofundlandem powstała odmiana szorstkowłosa.